നിഷ്കാസിതന്‍
ഇല്ലായ്മയില്‍
നിന്നും ഒഴുകി,
തീരമെല്ലാം നനച്ച്
മരണവും ഞാനും
നേര്‍ക്ക് നേര്‍ ചുംബിക്കും
കയ്യോ കഴുത്തോ ചെരിച്ച്
അവസാനിപ്പിക്കും മുന്‍പ്
നിന്റെ നിരനിരയായ
സ്നേഹത്തെ കുറിച്ച്
ഞാനവരോട് സൂചിപിച്ചു
നിന്റെ ഗുണമെല്ലാം വാഴ്ത്തി
എന്‍റെ വിരൂപത ഓര്‍മിപ്പിച്ചു
ഇടത്തും വലത്തും
പ്രണയം ആരോപിച്ച്
അവരെന്നെ മലയിറക്കി
ചുരിക പോലുള്ള മിഴികള്‍
കൊണ്ട് നീ എന്‍
കരലരിഞ്ഞ പോലല്ല
വിരല്‍കള്‍ ഒടിച്ച്
വരികള്‍ ഉരുക്കി
വഴി നീളെ പ്രഹരിച്ച്
പ്രണയത്തെ പറ്റി
പറയുന്ന,
പുലയാടി മക്കള്‍ക്കൊരു
പാoമായ് കരുതാന്‍ പറഞ്ഞ്
മരണത്തില്‍നിന്നും
അവരെന്നെ ഇറക്കിവിട്ടു...
